انتظارات صنفی

در مفاتیح‌الجنان از زبان امام زمان دعایی نقل شده که با عمق جان بازی می‌کند. فقرات ابتدائی آن به گوشتان آشنا می‌آید:

و قال الکفعمی أیضاً فی المصباح: هذا دعاء المهدی (صلوات‌الله‌علیه) : اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ وَبُعْدَ المَعْصِیَةِ...

اگر فقرات بعد را نشنیده باشید برایتان شنیدنی است. حضرت نظر به اصناف مختلف برای هر یک دعایی ویژه به درگاه الهی دارند! برای صنف ما (علما و متعلمین)، دعای حضرت چیست؟

...و َتَفَضَّلْ عَلى عُلَمائِنا بِالزُّهْدِ و َالنَّصِیحَةِ و َعَلى المُتَعَلِّمِینَ بالجِهْدِ و َالرَّغْبَةِ

چه دعای زیبایی!

اما چرا آن حضرت این دعاها را در حق ما انتخاب کرده‌اند؟ زهد از دنیا و خیرخواهی، برای علما؛ و کوشش و مجاهدت و رغبت در علم و عمل، برای متعلمین! شاید وجهش این باشد که این تکالیف:

 برای این صنف اولویت دارد و مسؤولیت صنفی آن‌ها به حساب می‌آید.

 برای حضرت مهم است و نسبت به آن دغدغه دارند.

 صنف، نسبت به آن در معرض خطرند و این آسیب‌ها برای آن صنف تهدید است.

 و شاید... صنف نسبت به آن ضعف دارند و این ضعف مایه‌ی نارضایتی آن حضرت از این صنف شده است.

سعی می‌کنم نزدیک شوم به آنچه از من توقّع می‌رود.

آقای من! ممنونم که دعایم می‌کنید، با شما هم‌نوا می‌شوم:

اللهم ارزقنا توفیق الطاعة و بُعد المعصیة و صدق النیّة و عرفان الحرمة و أکرمنا بالهدی و الاستقامة ...