«چرا فرهنگ کار جمعی در جامعه‌ ما ضعیف است؟ این یک آسیب است. با این‌که کار جمعی را غربی‌ها به اسم خودشان ثبت کرده‌اند، اما اسلام خیلی قبل از این‌ها گفته است: «تعاونوا علی البرّ و التّقوی»، یا: «و اعتصموا بحبل اللّه جمیعا». یعنی حتّی اعتصام به حبل‌اللّه هم باید دسته‌جمعی باشد؛ «و لا تفرّقوا».

بخشی از بیانات مقام عظمای ولایت در دیدار جوانان استان خراسان شمالی‌ 1391/07/23

ما عقیده داریم که اگر چنان چه کسانی بخواهند برای انقلاب کار کنند و اینها متشکّل نباشند، متجمع نباشند، نخواهند توانست از لحاظ کیفیت و از لحاظ کمیّت آن کاری را بکنند که یک گروه متشکّل انجام خواهد داد...

18/9/61

تشکیلات یکی از فرائض هر گروه مردمی است که یک هدفی را دنبال می کنند. تشکیلات یعنی نظم، یعنی تقسیم وظائف، یعنی ارتباط و اتصال، و زنجیره ای کارکردن؛ این معنای تشکیلات است. این چیزی است که نه فقط بد نیست، بلکه یک چیز خوب و بلکه یک چیز ضروری است. هیچ کاری در دنیا بدون تشکیلات پیش نمی رود؛ انقلاب اسلامی ایران هم بدون تشکیلات پیش نرفت و پیروز نشد.

27/11/60

این جملات را از زبان مقام عظمای ولایت با هم مرور کردیم تا به خودمان بیاییم و توجه بکنیم که: ضعف ما در حیطه ی کار جمعی و تشکیلاتی واقعاً یک دغدغه است!
حسن کار جمعی جای صحبت ندارد و مسلّم است. رهبر انقلاب فرمودند: فکر نکنید در یک کار جمعی و تشکیلاتی کسی که رئیس است ثوابش با کسی که ....
چیزی که باید به آن بپردازیم صحبت از ضرورت کار جمعی است! چرا باید سراغ کار جمعی برویم؟ باید!

نگاهی بیندازید:
نگاهی به اطراف بکنید، می بیند که شیطان برای خود دم و دستگاهی تشکیل داده و با تجهیزات کامل به میدان آمده، از بین انسانها یارکشی کرده و با لشکری عظیم به شکل تشکیلاتی به حزب خدا حمله کرده؛ کدام حزب خدا؟ همانهایی که عِدّه و عُدّه ی آنها کم، و مانند لشکر شکست خورده، دلهایشان از هم پراکنده! محور وحدت گم شده و هدف فراموش شده! هر دسته با دسته دیگر درگیر، و از این درگیری ها زمین گیر! هر کس هم که متوجه دشمن اصلی می شود، به خود می آید و می خواهد کاری بکند، اما سنگ اندازی ها شروع می شود؛ از سمت دوست و شمن...

خودتان قضاوت کنید:
حوزه با این همه نیروی آماده به کار، چقدر پتانسیل آزاد نشده دارد؟ اگر کسی بود که این موج را جهت می داد و نمی گذاشت نشاط طلبه های جوان به سردی بگراید، وضعیت امروز فرهنگ ما چطور می بود؟
مطالبه ی رهبر عزیزمان را در شعار سال دیدید؟ از ما خواستند با تمام سلائق و افکار گوناگون با همدلی و همزبانی به فکر هدف واحد باشیم، اما چه بگویم! ما مذهبی ها درون خودمان هم نتوانسته ایم این همدلی را ایجاد بکنیم! با کمترین بهانه ای خود را از جمع جدا می کنیم و با کمترین اختلافی در مقابل هم موضع گیری می کنیم.

اهل کوفه نیستیم؟!
اهل کوفه نیستیم! یعنی اهل قم یا تهران یا ... هستیم، اما تفاوت ما با اهل کوفه چقدر است؟ آیا این دلگیری ها که امیرالمؤمنین از مردم کوفه داشت، امام زمان هم از ما دارد؟ فرمود:
وَإِنِّی وَاللهِ لَأَظُنُّ أَنَّ هؤُلاءِ القَوْمَ سَیُدَالُونَ مِنْکُمْ بِاجْتِماعِهمْ عَلَی بَاطِلِهمْ، وَتَفَرُّقِکُمْ عَنْ حَقِّکُمْ، وَبِمَعْصِیَتِکُمْ إِمَامَکُمْ فی الْحَقِّ، وَطَاعَتِهِمْ إِمَامَهُمْ فی البَاطِلِ، وَبِأَدَائِهِمُ الْأَمَانَةَ إِلَی صَاحِبِهِمْ وَخِیَانَتِکُمْ، وَبِصَلاَحِهمْ فی بِلاَدِهِمْ وَفَسَادِکُمْ، فَلَو ائْتَمَنْتُ أَحَدَکُمْ عَلَی قَعْبٍ لَخَشِیتُ أَنْ یَذْهَبَ بِعِلاَقَتِهِ.
اللَّهُمَّ إِنِّی قَدْ مَلِلْتُهُمْ وَمَلُّونِی، وَسَئِمْتُهُمْ وَسَئِمُونِی، فَأَبْدِلنِی بِهِمْ خَیْراً مِنْهُمْ، وأَبْدِلْهُمْ بِی شَرَّاً مِنِّی!

نگاهی به خود و کسب و کار خود بیندازید، برای ما بگویید: چرا؟ ...
فعلاً برای ما عوامل بروز مشکل را بفرستید. علّت بی رونقی کار جمعی و تشکیلاتی در بین ما چیست؟